To: daan_broos@hotmail.com
Subject: RE:
Date: Thu, 29 Nov 2007 06:37:09 +0100
helena zit hier nog heel even. voor mijn tijd, wat bedoel je daarmee?
wat nepalese poezie betreft, ik zag juist een dvd liggen over het leven van Milarepa, als je geinteresseerd ben neem ik m mee.
eigenlijk ben ik momenteel heel lui aan het wezen... ik interesseer me voor weinig en blijf de hele tijd op dezelfde plaats. praat ook weinig tegen mensen. ma ik heb ook het gevoel dat het me weinig zal brengen... uiteindelijk kom je steeds weer jezelf tegen, en dat is waar je mee moet leren omgaan... of zonu ja, het zelfdisciplineprobleem blijft er steeds, en mss ben ik n beetje mensenschuw geworden in delhi. op de blogspot heb ik nu ook al lang niets meer geschreven, tkomt er niet vlot uit zoals voorheen.
ik koop me wel een paar souvenirs en zal een pakje opsturen naar thuis voor kerstmis.
kga straks wel gebeden bijwonen ie boeddhistisch klooster, van 13u30 tot 17u30, nekeer zien hoe ik da volhoudt.
ja, van muziek ben ik wel iets interessants tegengekomen op mn 4-daagse staptocht hier. 1 nacht heb ik een festivalletje in zo'n bergdorp bijgewoond. twas kei koud en ik was kei moe. terrasbebouwing.open plek tussen huizen weid verspreid over de terassen. geen licht, geen vuur. volle maan. een schommel (ping in nepalees) aan 4 lange gekruiste bamboestammen gehangen. veel kinderen, jongeren, jongens en meisjes, een paar oudere vrouwen, geen oudere mannen maar genoeg mid-20'ers. in totaal een 50-60-tal mensen. gedanst werd er niet veel, hoewel dat blijkbaar normaal wel de gewoonte is. er was ook geen millet-wijn(van een soort graan), wat anders meestal de aanleiding is tot vechtpartijen tussen de mannen van de verschillende dorpen(voor zo'n festival komen ze van de omliggende dorpen ook af).
maar wat er nu interessant was: een paar gasten hadden n klein percussie-instrumentje ("maddel", tis een kleine mrdangam zoals ze in karnatische muziek gebruiken en een nog grotere versie 'maddalam' wordt in kathakali gebruikt. amandelvormig met afgesneden punten, 1 kant is hoge toon, andere kant lage toon.) rond hem zaten dan nog n paar jongens, die zongen n volkslied. na het refrein nam een groepje meisjes dat iets verder zat het over. tijdens het refrein van de meisjes begonnen de jongens weer te overleggen welke tekst ze voor de volgende strofe als antwoord op de meisjes zouden nemen. twas dus een spel van vraag en antwoord, zeer creatief, en af en toe met enthousiaste kreten van de andere zijde bij een gewaagde tekst. heel leuk. in de bus hoorde ik deze liedjes in een iets modernere vorm, met n beat deronder, blijkbaar vrij populair hier. dat neem ik zeker mee. rond 2u snachts was t schluss en ondernam ik met mn twee kompanen (1 heel goeie zanger) die geen geluk gehad hadden met de vrouwen, de 1 luidop dromend over zn vlam(hoewel hij getrouwd is en 1 zoon heeft, zelf mid-20'er) de tocht weer naar boven richting de guest houses, dat duurde ongeveer n uur door bergop en moe, maar boven was het maanlicht dat de besneeuwde himalayatoppen bescheen adembenemend, tleek wel disney of een theaterdecor.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten